A princesa dixo:
─ Cando medrar, quero ser bombeira.
O pai, o rei, quedou abraiado.
─ Bombeira? Mas tu es princesa! O teu oficio é moi importante.
─ Ah, si, casar cun príncipe azul e ter fillos?
─ Si, iso é ben importante ─insistiu o rei.
De repente, a cinza do habano que fumaba o rei caeulle pola barba e prendeu. As barbas do monarca comezaron a queimar.
─ Auxilio, bombeiros, que queimo!
A filla botoulle enriba un caldeiro de auga, mais mesmo así aínda os pelos consumiron até non quedar ningún. E o rei quedou sen barba en cuestión de segundos. A princesa contemplou a escena pensativa. O rei, todo chamuscado, aínda quixo dar unha lección á filla:
─ Filla, aprendiches algo de todo isto?
─ Si, que xa non quero ser bombeira.
─ Alégrome.
─ E eu tamén. Acabo de comprender que a miña verdadeira vocación é de perruqueira... Queres que che arrombe as barbas?
Frantz Ferentz, 2015
Sem comentários:
Enviar um comentário