Harmónica García acudiu onda o doutor. Tiña un grave problema. As ideas fuxíanlle. Ela era compositora. Mais desde había dúas semanas, así que lle nacía unha idea, ela escapaba.
– Escápanme as ideas, doutor –dixo ela e contoulle a súa desgraza.
O doutor Alquimio López, moi observador, viu como segundo falaba ela, saíalle un fumiño leve polas orellas. O doutor, sen o pensar dúas veces, colocoulle uns tapóns nas orellas.
– Resolvido o seu problema –anunciou el.
– O que di? –perguntou a Harmónica–. Non lle ouzo nada.
E daquela el notou que a ela o fumiño lle escapaba polo nariz e pola boca.
– Amiga, mellor que lle escapen as ideas que non que morra afogada –explicou el, mentres collía unha aspiradora pequena e tentaba capturar os fumiños que lle escaparan á muller e que aboiaban pola consulta.
© Frantz Ferentz, 2019