O rei chantouse perante o peón.
– Algún desexo antes de morreres? –preguntou o rei.
– Só quero ser humano uns segundos.
O rei sorriu. Pensou que o peón era un estúpido.
– Outorgado.
De repente, o peón era un neno e o rei era un home adulto. Sen hesitar, o neno deu un puntapé ao rei na canela. O rei caeu o chan e retorceuse de dores. Axiña, o neno e o rei tornaron a ser figuras de xadrez.
Só daquela, o mestre Pelakov decatouse que o seu rei caera no tabuleiro e que o peón, inexplicabelmente, provocara o xaque mate.
© Frantz Ferentz, 2019
